Zgłoszenie bezrobotnego polega na osobistym stawieniu się w Urzędzie Pracy. Nie wystarczy wysłanie formularza zgłoszeniowego lub pisemnego podania o rozpatrzenie sprawy. W każdym przypadku należy udać się osobiście do urzędu. Wypełnione wnioski można ewentualnie dostarczyć w terminie późniejszym drogą pocztową, ale pierwszy kontakt z Urzędem Pracy musi być bezwzględnie osobisty.
Oto lista dokumentów, które należy ze sobą zabrać do Urzędu Pracy:
a) dowód osobisty lub paszport,
b) dokumenty potwierdzające pracę i wynagrodzenie,
c) wypowiedzenie umowy o pracę,
d) pisemne wyjaśnienie przyczyn rozwiązania umowy,
e) zaświadczenia o pobieraniu Krankengeld (chorobowego), o ile się je pobierało,
f) wcześniejsze dokumenty z Urzędu Pracy, gdy było się już kiedyś zarejestrowanym.
Zasiłek dla bezrobotnych jest naliczany od dnia zgłoszenie faktu bezrobocia do właściwego miejscem zamieszkania w Niemczech Urzędu Pracy.
Osobiste stawienie się jest traktowane jako zgłoszenie faktu bezrobocia. Zgłoszenie należy dokonać najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od momentu utraty pracy.
Ustawa nie dopuszcza telefonicznego bądź pisemnego wniosku o przesunięcie ostatecznego terminu na zgłoszenie faktu bezrobocia. Nie można zatem napisać listu, że jest się bezrobotnym i poprosić o przedłużenie terminu na zgłoszenie z 3 do przykładowo 5 miesięcy. Termin można tylko i wyłącznie przesunąć wtedy, gdy w ciągu 3 miesięcy od ustania stosunku pracy nastąpi ustalenie osobistego terminu stawienia się w Urzędzie Pracy. Ale na taką okoliczność potrzebna jest zgoda Urzędu Pracy. Zgoda taka powinna być wydana w formie pisemnej, aby bezrobotny miał potwierdzenie przesunięcia terminu. Jeżeli bezrobotny nie stawi się w wyznaczonym mu terminie, to wszelkie świadczenia zostaną mu zablokowane. Przepisy niemieckie określają taki stan rzeczy jako Sperrzeiten (okresy blokady). Gdyby nie można było zachować terminu z powodu choroby, to wtedy należy niezwłocznie przedłożyć w Urzędzie Pracy stosowne zaświadczenie lekarskie. W takim przypadku obowiązuje zasada przedstawienia dowodu. Przepisy niemieckie regulują kwestię zgłoszenie bezrobotnego bardzo precyzyjnie i nie dopuszczają dużego pola manewru. Ma to na celu przyspieszenie procesu znalezienia nowej pracy bezrobotnemu. Z tego powodu nie dopuszcza się, poza wyjątkowymi sytuacjami wyrażenia zgody na przedłużenie terminu, aby bezrobotny czekał z rejestracją dłużej niż 3 miesiące od momentu zakończenia stosunku pracy. Przy tej okazji należy rozróżnić dwa rodzaje rejestracji jako bezrobotnego, które są ujęte w niemieckich przepisach. Są to dwa różne zgłoszenia o innym statusie bezrobotnego.